| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Wczorajszy dźwiękowstręt dał mi się we znaki. Bolesne uderzenia raz za razem wstrętnego wówczas szumu. Złośliwość ptaków i ludzi, gadanie, ćwierkanie, śmiech. Zamknięte okno i mimo to… lodówka, rury, sąsiedzi. Na zewnątrz samochody, wiatr, wszystko szeleszczące, brzęczące. I tylko ta bezsilność wobec tej mnogości brzmień o przeróżnym zabarwieniu. Pewnie i cisza była by za głośna... Dziś już wrażliwość ucha przystaje do rzeczywistości.
Opowieść o północnej Rumunii? Bezkreśnie. To co mnie zawsze uderza, robi wrażenie - ileż tam jest przestrzeni… Różnorodność terenu. Od bezleśnych nagich pagórków do zakręconych zalesionych dróg. Niesamowicie urzekająco. Przy każdym zjeździe po serpentynie przymykałam oczy, wyobraźnią byliśmy już w przepaści. A było tych zjazdów dość sporo. Przełęcze, na których tętni życie. I wszędzie góry, ruch głowy – góry. I słońce tam jakby mocniej świeciło niż u nas. Biedniej to fakt niezaprzeczalny. Czasem zdarzą się wsie gdzie dzieci błagalnie patrzą na ciebie by dostać choćby cukierka. Od małego uczą się handlu. Wymiana – kwiatek za cokolwiek. Mimo wszystko są narodem uśmiechniętym i przyjacielskim. Bariera językowa jest dla nas nie do przejścia, co nie przeszkadza im w gadulstwie pomimo naszego braku zrozumienia. Mają piękne malowane monastery, cudne drewniane kościółki strzeliste jakby chciały dosięgnąć do samego nieba. Wypielęgnowane, zadbane. A Bukowina … naprawdę koi oczy i nie tylko... czaruje. Kierowcy tylko na drogach są przerażający, zaskakujący, czasami nieobliczalni, podobno to ten południowy temperament…