Bez tytułu

Zdjęcie z ziarenkami kawy zawędrowało do mnie mailowo. Przed oczami stanęło mi dzieciństwo wypełnione kolejkami. Parapet sklepu lub po prostu plac przed nim. Dziecięcy śmiech, podpatrywanie dorosłych, entuzjazm a raczej amok podczas dostawy. W sumie stanie w kolejkach lubiłam, wypełniały mój dziecięcy czas. Chociaż tkwiła na tobie odpowiedzialność nie dania się wypchnąć z kolejki.

A kawa… Młynek do kawy – symbol, teraz relikwia. I ten cudowny zapach, który roznosił się po całym domu, po otworzeniu młynka ze świeżo zmieloną kawą. Bycie sprawcą takiego stanu przepełniało dumą. Ten moment był najważniejszy. Potem było parzenie i ploteczki co mnie już mniej interesowało. Smaku nie znam z tamtych czasów.

Teraz po prostu wrzucasz torebkę z mieloną kawą do koszyka w markecie, nie ma w tym żadnej magii… Magicznym może być picie jej z właściwą osobą.

Tiempo y silencio

Gritos y cantos

Cielos y besos

Voz y quebranto